Stargate hayran kitlesi her yıl büyük bir hızla büyüyor; aileye yeni katılanlar Jack O’Neill, John Sheppard, Everett Young ve ekiplerinin maceralarını keşfediyor. Ancak Stargate SG-1’ın 214 bölümünü ve iki devam filmini, Stargate Atlantis’in 100 bölümünü ve Stargate Universe’ün de iki sezonunu izleyip bitirenler, benzer içerikte neler izleyebilecekleri konusunda kendilerini boşlukta hissedebiliyor. Peki ama aynı kalitede oyunculuk sunan, benzer evren inşasını …

Gil Kenan’ın yönetmenliğini yaptığı City of Ember, kıyamet sonrası dünyayı ele alan etkileyici bir görselliği ve ilginç bir konusu olmasına rağmen gişede istenen başarıyı yakalayamayan filmlerden. Tim Robbins ve Bill Murray gibi ünlü oyunculara ev sahipliği yapan film, bize distopik bir gelecek hikâyesi sunuyor. Jeanne DuPrau tarafından kaleme alınan The City of Ember adlı romandan uyarlandığını da hatırlatalım. Filmde nedeni …

İlk sezonuyla izleyiciye özlediği Star Trek ruhunu hatırlatan Star Trek: Strange New Worlds, ikinci sezonuyla da aynı çizgide bir seyir sunuyor. İlk sezondan farklı olarak karakterlere daha fazla odaklanan yeni sezonda, her bölüm o bölümde karşılaşılan olayların merkezinde bulunan mürettebatın bakış açısından anlatılıyor. Aslında Star Trek gibi bir evrende, tek tek karakterlere ve onların duygularına eğilmek bir risk oluşturabilir. Zira …

Tüm koloni uyuyor. Bir kez daha erkenden uyandım. Herkes yataklarında, ortalıkta hiç insan yok, koskoca bir gezegen neredeyse bomboş. Serin rüzgârla ürperdim ve kıyıya doğru gece elbiselerimle yürüyorum. Orada, henüz şapkasını tam açmamış olan mantarıma yaklaşıp yavaşça oturdum. Mantar esnedi ve ağırlığım altında ezilerek yanlara doğru sünger gibi açıldı. Yine belim ağrıyordu. Mantarımı kırmamaya çalışarak ağırlığımı biraz daha verdim ve …

Genç bir insan için dünya keşfedilmeye değer güzellik ve mucizelerle bezeli bir sergi alanı gibidir. Nazarında yaşam bu vesileyle şekillenir. Kendini keşfetmek için ayna bilir, tanımladığı yüzeyin zerresine kadar tanımaktan büyük zevk alır. Matruşka bebekleri misali devamlı açılan yüzeyin esrarı ise her boyutunca farklı bir sürpriz içeren sürece tabidir. Bütün aşamalarında kendine dair yanıtlar bulur ve nihayetinde kendini inşa etmeyi …

Sinemada kimi yönetmenler vardır, bir standart yakalamıştır ve genelde filmleri bu ortalama standarttan şaşmaz. Ya çoğu filmi iyidir ya da kötü. Bir de sinemada, amiyane tabirle bir ileri bir geri denebilecek yönetmenler vardır. Filmlerinin bir standardı yoktur. Hem iyi filmleri hem de kötü filmleri vardır. Yazımızın konusu olan Andrew Niccol de bu tür yönetmenler arasında. Bir filmi iyiyse, bir sonraki …

Uzay… Nihai hedef… Dev boyutlu, uzayda geçen rol yapma oyunu olan Starfield, Bethesda’nın 30 yıldır çıkardığı ilk yeni fikri mülk. Uzun yıllardır geliştirilen ve ister istemez beklenti oluşturan oyun, nihayet oyuncularla buluştu. Bethesda, bazı temalar ve fraksiyonlar konusunda başka oyunlarından biraz kopya çekmiş olsa da Starfield epik boyutlarda ve bazen şaşırtıcı derecede güzel görünen bir uzay macerası. Hatta, sonda söyleyeceğimizi …

“Işıktır hayatım, ölüm rüzgârını bekleyen, Elimin tersine konmuş bir kuş tüyü gibi.” Amerikalı bilimkurgu yazarı Walter Tewis, 1928 yılında San Fransisko’da doğdu. İlk romanı The Huster’ı 1959’da yayımladı. Ardından kaleme aldığı Dünyaya Düşen Adam ise yayıncılar tarafından reddedildi. Yazarlığı bir kenara bırakarak öğretmenlik yapmaya karar verdi. Çeşitli lise ve üniversitelerde dersler vermesinin ardından 1978’de yeniden yazmaya döndü. Hemen akabinde ise …

Hindu kutsal kitabından alıntıladığı “İşte ben ölüm oldum, dünyaların yok edicisi” sözüyle akıllarda yer buldu Robert Oppenheimer. Öncesindeki ve sonrasındaki tüm fizikçilerden bir şekilde ayrılmayı ve özel bir kişilik olarak tanınmayı başardı. Kendisinin çelişkili hayatı ve yaptıkları, anlaşılmasını daha da zor hâle getirdi ve ortaya bir bilim insanından ziyade bir Hint prensini andıran bir karakter çıktı: Atom bombasının babası, dünyaların …

“Lütfen rahatınıza bakın. Sonuçlar hazır olduğunda size haber verilecek.” Sol elinin avucuyla şakağına baskı yapıyordu. “Ne kadar sürer?” “Yaklaşık iki saat. Uyumak isterseniz ışığı kapatabilirsiniz.” “Yok, kalsın.” Hemşire, kafasını hafifçe sallamakla yetindi. Odadan çıkarken de bir süredir elinde bulundurduğu küçük beyaz kulaklığı takmak için zaman kaybetmedi. Demir, cama yaklaştı. Yirmi iki yıldır yaşadığı şehrin görüntüsü ilk kez canlı kanlı, gözlerinin …