Modern Bir Romeo Juliet Öyküsü: Plastic Memories

Bilimkurgu literatüründe, özellikle de manga ve animelerde android konusu pek çok kez işlenmiştir. Eğer bir yapımda android varsa, mutlaka bir insanla etkileşime geçip duygusal yakınlaşma sağlamaya eğilimlidir. Plastic Memories adlı anime serimizde de yine benzer bir durumla karşı karşıyayız. 18 yaşındaki Tsukasa Mizugaki, üniversite sınavında başarısız olunca babasının tavsiyesiyle (amiyane tabirle torpille) SAI Corp şirketinin “Terminal Service One” bölümüne girer. Daha orada ne iş yaptıklarını bile bilmeyen Tsukasa ile birlikte izleyici de hem bu şirketi hem de animenin geçtiği dünyayı tanımaya başlar.

Terminal Service One, dünyadaki en gelişmiş androidler olan Giftialar’ı kullanma tarihinden önce sahiplerinden sorunsuz şekilde geri almakla görevli bir ekiptir. Giftialar, yaklaşık 9.5 yıllık bir ömre sahiptir. Eğer ömürleri bittiğinde geri dönüşüme alınmazlarsa, tüm hafızalarını kaybedip birer Wanderer’a dönüşmektedir. Wanderer, hafızadan yoksun şekilde tamamen içgüdü ile hareket eden androidlere verilen addır ve saldırgan tavırlar sergilemeye meyillidirler. Bu yüzden ciddi tehlike arz etmektedirler. Tabii androidleri ile yaklaşık 10 yıl beraber zaman geçiren insanların çoğu, yasal açıdan teslim etmek zorunda olsalar bile Giftialar’ını vermeye yanaşmaz. İnsanlar Giftialar’ını teslim ettiklerinde kendilerine iki seçenek verilir: Kişi isterse mevcut Giftia’sını geri dönüşüm programı sonunda geri alabilir. Ama bir Giftia, geri dönüşüm programına alındığında hafızası temizlenir, sistemi yeniden yüklenir ve dış görünüşü aynı kalsa da bambaşka bir karaktere bürünmüş olur. İkinci seçenekse insanlara yepyeni bir Giftia verilmesidir. Kişi, ikisini de istememe hakkına sahiptir.

Giftialar, insanlardan daha dayanıklı ve güçlüdür. Özellikle yaşlı ve bakıma muhtaç kişiler için faydalı olabilecek şekilde üretilmiştir. İşte kahramanımız Tsukasa, Terminal Service One çatısı altında böyle zorlu bir göreve girişir. Kendisine yardımcı olarak Isla adlı bir Giftia eşlik eder. Fakat çok geçmeden Tsukasa, Isla’ya karşı romantik hisler beslemeye başlar. Ama bilmediği şey, Isla’nın ömrünün sonuna yaklaşmış olduğudur. Plastic Memories, olay örgüsüyle, karakterleriyle, romantizm boyutuyla aslında çok iyi bir iş çıkarıyor. Bilimkurgunun romantizm ve drama yönünden hoşlanıyorsanız kaçırmamanız gereken bir seri. Özellikle ütopya içinde distopya meraklılarını tatmin etmekte zorlanmayacaktır.

Ancak yapıma dair birçok eleştiride bulunmak da mümkün. Öncelikle, Giftialar’ın 9 yıl 4 ay gibi kısa bir ömre sahip olması ve teknolojik açıdan bu sürenin çok uzun yıllardır uzatılamaması büyük bir handikap. Günümüzden de bildiğimiz üzere, tüm teknolojik ürünler hemen her sene hep bir yükseltme ile yeniden piyasaya sürülüyor: Bilgisayarlar, akıllı telefonlar, tabletler gibi… Ne var ki bu androidler, onca zaman geçmesine rağmen (seriden bildiğimiz üzere Giftia’lar yaklaşık 30 yılı aşkın bir süredir üretiliyor) bir güncelleme alamamış, ömürleri uzatılamamış durumda. Hepsinden daha önemlisi, kullanım süresinin en büyük sorunu olarak görünen hafıza da yedeklenemiyor. Animeden öğrendiğimize göre Giftialar’ın bu kadar başarılı olmasının sebebi, sentetik ruhlara sahip olması. Hafızası kalsa da ruhu kalamıyor. İşte bu noktada seri büyük bir kısır döngüye girmekten de kurtulamıyor.

Seride kullanılan bazı bilimkurgu cihazlarından bahsetmekte de yarar var.

• Virus Data Gun: Wanderer’a dönüşmüş veya dönüşmekte olan bir Giftia’yı avlamak için kullanılan silah. Normal silahlardan farkı, üzerinde kullanılan androidin yazılımını bozup işlevsiz hale getirmesi.
• Charging Station: Fütüristik koltuk şeklinde bir şarj ünitesi. Giftialar, her gece bu şarj istasyonlarında enerji yüklemesi yapıyor. Eğer bir Giftia önceki gün yeterince veya hiç şarj olmazsa enerjisi bitip paralize olabiliyor. Böyle bir durumda kendisinin acilen bir şarj istasyonuna bağlanması veya bakıma alınması gerekiyor.
• Deactivating Ring: Kullanım tarihi sona gelmiş Giftialar’ın hafızasını silmek için kullanılıyor.

Sonuç olarak, teknik detaylara takılmaz ve kendinizi olay örgüsüne kaptırırsanız kâh eğlenip kâh üzülebileceğiniz iyi bir modern Romeo ve Juliet öyküsü ile karşı karşıya geliyorsunuz. Eğer beğenirseniz, takip etmek adına serinin “Plastic Memories: Heartfelt Thanks” adında bir spin-off light novel* kitabının olduğunu ve PS Vita platformu için üretilmiş Visual Novel şeklinde bir oyununun da bulunduğunu belirtelim.

*Light Novel: Yaklaşık 50.000 kelimeden oluşan, çeşitli çizim ve illüstrasyonlarla desteklenmiş Japon kısa roman türü.