Bilimkurgu Kulübü Bu Sitede Gelecek Var!
Hannover’lı Eloy, Frank Bornemann öncülüğünde 1969’da kuruldu. Progresif rock müzik icra eden grubun ilk albümlerinde, senfonik ögelerle beraber space rock da varlığını hissettirir. Almanlara özgü diyebileceğimiz, Batı Almanya’dan doğan, krautrock’a genellikle dahil edilmezler çünkü Eloy, krautrock’ın elektronik ve ambient çizgisinden uzaktır. Diğer Almanya menşeili olanlara göre İngiliz grupları King Crimson, Yes ve Camel ile benzeşse de kendine özgü bir tada sahiptir. Bornemann, 1971’deki Eloy albümü haricindeki tüm albümlerde vokali üstlenmekle beraber grubun gitaristliğini sürdürür. Klavye müziklerinde önemli bir yer tutar, diğer enstrümanların da kusursuza yakın kullanılmasıyla enstrümantal bir şölen sunarlar.
Eloy, ismini H. G. Wells‘in ünlü Zaman Makinesi romanından alır. Frank Bornemann, bu ismi koyarken ki düşüncelerini, grubun kuruluş dönemlerinin romandaki Eloi ırklarının durumuna benzer olması ile açıklar. 800.000 sene sonrasına giden zaman gezgini, insan ırklarını temsil eden, Eloiler için, bir başlangıcın kıvılcımını yaratır. Grubun kuruluş yıllarında da, Alman bir grubun Almanya’da kendi besteleri ile var olması fazlasıyla zordur, bizde Türk yazarların dışlanmasına benzetebilirsiniz. Bornemann, Eloilerin var olma çabaları ile kendi var olma çabaları arasında benzerlik kurarak ismi koymaya karar verdiğini böyle açıklar.
Albümlerinde mitolojiyi, bilimkurguyu ve insanın iç dünyasını sıklıkla ve çok iyi kullanırlar. Grubun bilimkurguyla bağı, yalnızca isimlerini aldıkları Wells’le de sınırlı kalmaz. Inside albümünden Visionary albümüne dek bilimkurgu temalı parçalar göze çarpar. İlk olarak Inside’daki 17 dakikalık eargasm sunan Land of Nobody parçasını örnek verebiliriz. Harika bir kapak görseline sahip olan Inside, Land of Nobody ile uzayın keşfi için dünyadan ayrılışı anlatır. Bir sonraki albüm Floating’teki, bir başka uzun parça olan The Light From Deep Darkness, kozmik zaman çizelgelerini konu edinir. 1977 tarihli, çoğu dinleyici tarafından en önemli işleri kabul edilen Ocean albümü ise Atlantis mitosunu bilimkurgusal ögelerle hikayeleştirir. Ayrıca bu albümdeki “Atlantis’ Agony at June 5th – 8498, 13 p.m. Gregorian Earthtime” isimli parça, progresif rock tarihinin en uzun isimli parçasıdır.
Silent Cries and Mighty Echoes albümündeki üç bölümlük The Apocalypse, isminden de anlaşılacağı gibi kıyameti ve yıkımı konu alır. Planets albümü, iyilik ve kötülüğün savaşını resmeder, Time To Run ise bu hikayeyi devam ettirir. Son albümleri Visionary’deki The Challange’ın diğer ismi Time To Run, Part 2‘dir. Colours albümündeki Horizons uzay temasına sahipken, Planets’deki Mysterious Monolith de 2001 : Bir Uzay Efsanesi‘ni işaret eder. 1994 çıkışlı The Tides Turn Forever, ekolojik fekaleti işler. Voyager of the Future Race ölümsüzlüğün tedavisini, Invasion of a Megaforce kıyamet kehanetleri ve bilimi konu alan parçalardır, Ra albümünden. 1998’de piyasaya çıkan Ocean 2: The Answer da 1977 çıkışlı Ocean’ın devamı niteliğindedir.
17 stüdyo albümüne sahip Alman grup, 1984’teki köklü kadro değişikliği ile beraber 88’e kadar ki boşluk haricinde 1969’dan beri varlığını Frank Bornemann öncülüğünde sürdürüyor. Kısa süre öncesine kadar konserlerine devam eden ve son albümleri Visionary’i 2009’da çıkaran Eloy’u ülkemizde görmeyi uzun süredir bekliyorum.
Hazırlayan: Canberk İleri
