Kısa Öykü

Torunumun bahsettiği o mucizevi cihazın önündeydim. Tüm elektronik cihazlarda moda olduğu üzere parlak siyah renkteydi. Üzerinde bir kontrol paneli vardı ama hiç düğme yoktu. Küçük ekranı dokunmatikti ama oradaki dokunma alanları sadece dilsizler için ya da olası bir arızada kullanılması içindi; çünkü yine moda olduğu üzere elektronik cihaz laftan anlıyordu. Hemen hemen her üç boyuttaki kenarı da 90’ar cm boyutlarındaki …

Kadim bir hikâye yeniden yazılmayı bekliyordu. Çağrı, tanıdık bir şarkının ezgileriyle yayılıyordu. Davetliler kodlanmış, programlanmış ve güncellenmiş bir düzenek gibi hemen yerlerine geçti. Tuhaf görünüşlü transhümanlar, bilinci aktarılmış ölümsüzler, işlevsel robotlar ve parlak objelerden oluşan heyet, hiçliğe doğru kurulmuş gibiydi. İçlerinde en yaşlı olanı Prowse, yeni hayatların arandığı, cep büyüklüğündeki cihazlarla haberleşilen, madenler yüzünden savaşılan ve köleliğin artık gönüllü hale …

Başlangıç, dengelerin doğruluğuna en büyük özenin gösterilmesi gereken zamandır. Dengelerin bozuk veya tam oturmamış olduğu durumlarda dengeli bir sonuç beklenemez. İnsanlığın bilgi birikimi, Üçüncü Rönesans’ın başlamasına sebep olan olaydan hemen önce bir doyma noktasına ulaşmıştı. Bilinen evrendeki birçok konsept yüksek bir yeterlilik seviyesine ulaşmış çeşitli paradigmalar ve oldukça hassas teknolojik aletlerin yardımıyla açıklanabilir hâle gelmişti. Bir zamanlar üzerinde yaşam olup …

“Hissettiğin duyguları sırasıyla söyle bana,” diye emretti sorumlu doktor. “Mutluluk, korku, metal,” oldu deneğin cevabı. Doktorun kaşları yay gibi gerilerek saçları ile arasındaki mesafenin kısalmasına yol açtı. Takındığı tavrı bozmamaya çalışsa da alnında beliren nemli görünüm zorlandığını belli ediyordu. Bu sefer tam teçhizatlı gözlem aygıtına başka bir disk soktu.  “Şimdi tekrarla.” “Acı, özlem, metal.” Doktor, deneyi camekânın ardından takip eden …

“…Savaştaki başarılarımız, ARR robotları!” Reklam iki savaş robotunun dönen figürleri ile bitmişti. Tamirci bir müşterisine bir reklama bakıyordu. Yeni bir reklamın başlamasıyla sadece müşterisine odaklandı. “Sen de onlardan değil misin?” Sivil bölgelerde pek savaş robotu bulunmazdı. “Nasıl buralara düştün?” Müşteri sol koluyla ayağını gösterdi. “Savaş artığı. İkisinin de toptan değişmesi gerekince artığa çıkarıldım. Artık yeniden yapılandırılmış derin okyanus madenci robotuyum.” …

Yıl 2286 Çocuk yerinden kalktı. Bedeninin organik yerleri hâlâ sızlıyordu. Doğrulmaya çalıştı. Gerisingeri yere düştü. Gözyaşları gözüne hücum etti. Geçen hafta parmaklarına yapılan eklentiler, bu sefer de bacaklarına yapılmıştı. Okulda başarılı olamadığı her ders için bedenine başka bir eklenti yapılıyordu. İlk anda bedeninin organik kalan kısımları bu işleme direniyordu. Verilen morfine rağmen ağrısı müthişti. Bazen buna dayanamayacağını hissediyordu. Ama bu …

– Hoş geldiniz. Görüyorum ki bu seninle ilk buluşmamız. Nasıl hissediyorsun? – Hoş bulduk. Evet, artık dayanacak gücüm kalmadı. Uykusuzluk beni öldürecek. İyi hissetmiyorum. – Beslenmene dikkat ediyor musun? Protein haplarını ihmal etmediğini varsayıyorum. – İhmal etmiyorum. – Neden uyuyamadığınla başlayalım. – Rüyalar ya da sanrılar. Siz söyleyin lütfen hangisi olduğunu. Doktor, derin bir nefes alarak “hmm” sesi çıkardı, gözleri …

Üzeyir, 21’nci yüzyıl başlarının modasına öykünen retro kıyafetleri, “Görgüsüzüm, ama güç bende,” mesajı veren yılışık halleri ve itiraz kabul etmez sevimsizliğiyle tam bir Uzay Çağı kırosuydu. İstediği her şeye beklemeden ve zerre kadar emek sarf etmeden sahip olmaya öyle alışmıştı ki herhangi bir konuda, “Hayır,” cevabıyla karşılaştığında çıldırıyor, saldırganlaşıyor, sağa sola tehditler savuruyordu. Canını biraz daha sıkarlarsa da tehditlerini saniyesinde …

“Bugün hiç umudum yok, okula gitmesem olur mu?” diye sordu çocuk yemek masasında. Masanın baş tarafında, az sonra kanatlanıp gidecek güvercin misali huzursuzca oturuyordu. Tam anlamıyla uyanamamış olduğu annesine bakan gözlerinden belliydi. Söylediğinin duyulduğundan emindi emin olmasına ama tekrarlamadan edemedi. Bu defa biraz daha yüksek sesle annesine seslendi: “Anne, bugün okula gitmesem diyorum. Hiç umudum yok da.” “Demek öyle,” dedi …

Bunaltıcı bir yaz sabahı, Amerikan halkı çok sayıda eşzamanlı ve eşgüdümlü suikast haberleri ile uyandı. Geniş kıta üzerinde hiçbir yerde henüz güneş parlamaya başlamamışken, iki bine yakın kişi çeşitli şekillerde öldürülmüştü. Bunlar arasında üst ve orta düzey ordu mensupları, bakanlar, haber alma ajanslarının müşavirleri, birkaç bilim insanı, sağ eğilimli bazı gazeteciler, şirket yöneticileri, tanınmış lobiciler ve bir, iki sosyal medya …