Etiket Arşivleri: Emre Polat

insan - robot

Gerçek Düşman | Emre Polat (Kısa Öykü)

“Hissettiğin duyguları sırasıyla söyle bana,” diye emretti sorumlu doktor. “Mutluluk, korku, metal,” oldu deneğin cevabı. Doktorun kaşları yay gibi gerilerek saçları ile arasındaki mesafenin kısalmasına yol açtı. Takındığı tavrı bozmamaya çalışsa da alnında beliren nemli görünüm zorlandığını belli ediyordu. Bu sefer tam teçhizatlı gözlem aygıtına başka bir disk soktu.  “Şimdi tekrarla.” “Acı, özlem, metal.” Doktor, deneyi camekânın ardından takip eden …

Devamını gör »
umuda yolculuk

Umuda Yolculuk | Emre Polat (Kısa Öykü)

“Bugün hiç umudum yok, okula gitmesem olur mu?” diye sordu çocuk yemek masasında. Masanın baş tarafında, az sonra kanatlanıp gidecek güvercin misali huzursuzca oturuyordu. Tam anlamıyla uyanamamış olduğu annesine bakan gözlerinden belliydi. Söylediğinin duyulduğundan emindi emin olmasına ama tekrarlamadan edemedi. Bu defa biraz daha yüksek sesle annesine seslendi: “Anne, bugün okula gitmesem diyorum. Hiç umudum yok da.” “Demek öyle,” dedi …

Devamını gör »