Etiket Arşivleri: Evim Dediği Oda

Kapıyı kırıp girdiklerinde daktilosunun başındaydı. “Ayaya kalk! Ellerini başının üstüne koy!” “Lütfen… Bakın, önce beni bir dinle…” “Tüm bunların yasak olduğunu bilmiyor musun?” “Burası… evim.” Güldüler bu sözüne. “Senin evin yok,” dediler. “Kimsenin evi yok. Kimsenin evi olamaz.” İtiraz edecek oldu, ettirmediler. Suratının ortasına yumruğu patlattıkları gibi onu evim dediği odanın bir köşesine savurdular. “Bu yazı makinesini kim verdi sana? …